COMMUNICEREN IN HET DIGI-NORMAAL

Daar ga je dan als communicatiecoach, adviseur, deskundige, docent of ander type. Ben je net lekker op weg met trainingen in presentatietechnieken, zakelijke gesprekken, effectief communiceren, persoonlijke verkoop en andere manieren om mensen te helpen met hun persoonlijke communicatie, krijg je de anderhalvemetermaatschappij.

DUIDELIJKHEID VOOROP: DE CORONAREGELS ZIJN BELANGRIJK

Ik ben enorm voor afstand houden, een intelligente of andere lockdown, en alle maatregelen die worden afgekondigd. Net zoals de rest van Nederland vind ik ze soms onhandig, soms valt het mee, soms is het ronduit irritant, maar het alternatief is, of kan zoveel erger zijn dat ik me absoluut wil houden aan de richtlijnen. Dit blog is dus GEEN klacht of of gezeur tegen de maatregelen.

DUS…. HET NIEUWE DIGI-NORMAAL, IK VIND T WEL EEN BEETJE LASTIG

Dat gezegd hebbende, hebben we als communicatie-eh..types soms wel een uitdaging. Er gelden nieuwe regels. Ik zie mijn collega’s voornamelijk via een scherm. Soms met beeld, soms zelfs zonder. En, wat ook nieuw is, ik kijk opeens in het huis van mijn collega’s. Je ziet familiefoto’s aan en kunst aan de muur, huisdieren die opeens op het toetsenbord springen en eerlijk…. bij mij lopen mijn kinderen soms ook in en uit beeld. (nog eerlijker…. ik heb gezegd dat dat mag. De hele dag roepen dat ze stil moeten zitten en niet bij me mogen komen lukt me niet zo goed. In t kader van “if you can’t beat them, join ‘m” heb ik gezegd dat ze gewoon lekker hun ding moeten doen).

MAAR, GELDEN DEZELFDE COMMUNICATIEREGELS NOG?

In essentie wel denk ik, sterker nog, ze zijn steeds belangrijker. Je moet nu toch over een afstand emotie overbrengen. Waar je voorheen met non-verbale communicatie ook jouw interesse in een gesprek met een ander kunt tonen, loopt dat nu spaak. Je kunt wel naar voren buigen als iets je interesseert, wellicht doe je dat ook. Maar t zal toch iets minder overkomen. De ander “voelt” niet dat je beweegt. Dingen die je in een persoonlijk gesprek bijna als vanzelfsprekend oppikt, voelt en uitstraalt, gaan nu “verloren”.

Dus er komen wellicht wat extra regels bij kijken, nu we elkaar niet meer “live” zien, maar door schermen.

Vijf dingen waar je rekening mee kunt houden:

1. Eerlijkheid in jouw digitale kennis

   Er zijn zoveel mogelijkheden om online contact te leggen, zoom, teams, google hangout, skype om er maar een paar te noemen. Meestal beheers je er een of twee, ken je er meer en zijn er ook nog een boel waar je nog nooit van gehoord hebt.
   Verschillende bedrijven gebruiken verschillende systemen (vaak is er een voorkeur wegens veiligheidsredenen). Het is niet erg als je niet weet hoe iets werkt. Het is wel een dingetje als je aangeeft dat je er meer van begrijpt dan je in werkelijkheid doet.

2. Denk aan de ruis (of in mijn geval eh…rommel)

   Als je net als ik aan de keukentafel werkt, dan is de kans op gestoord worden groter. Probeer dit te verminderen (als dat kan met de verkorte schooltijden en het samen thuiswerken) of laat jouw gesprekspartners weten dat je jouw geluid uitzet, als je niet praat. Soms kan je het omgevingsgeluid dempen, of zijn er andere technische mogelijkheden.
   Een andersoortige ruis is de afleidende achtergrond. In mijn geval mijn nooit opgeruimde keuken. Je kunt veelal een fijne achtergrond kiezen die niet afleidt. Wat mij betreft een van de beste uitvindingen in mijn nieuwe digitale wereld. Achtergrond “ opgeruimde kamer”.

3. Het is heftig om je lang te focussen op een scherm

   In een normaal gesprek/vergadering kan je -samen -makkelijk een uur volpraten. Tijdens een teamsvergadering kan dat je extra energie kosten. Dat heeft niet altijd iets te maken met het al dan niet efficiënt vergaderen, maar met het turen naar een scherm. Bedenk dus dat je tijdens een digitale vergadering de boel korter houdt.

4. De snelle communicatie gaat even niet

   Ongemerkt kijk je vaak even naar een collega om te peilen wat hij/zij vindt. Soms met een blik, een knikje of een glimlach. Deze korte communicatiemomenten helpen je vaak even. Of als je een algemene vraag stelt, kan je in een “normale “ situatie iemand aankijken.
   Nu is het anders, het helpt als je duidelijk bent. Stel vragen aan een specifiek iemand. Of laat weten dat je “het rijtje afgaat”. En de snelle blik? Daar moet je denk ik even zonder doen.

5. Non-verbale communicatie gaat wat verloren

   Natuurlijk, er zijn verschillende types non-verbale communicatie. Hier heb ik het over de lichaamstaal. Het naar voren buigen, het ongemerkt spiegelen. Soms zelfs, nu ik eraan denk, ook de intonatie, als de microfoon even blijft hangen. Allemaal zaken die verloren gaan, waardoor je nu veelal puur afgaat op wat er gezegd wordt. Ik weet dat ik het “lezen” van groepen en individuen in een groep altijd heel prettig vind. Het geeft een extra dimensie aan wat we zeggen, een sfeer.

Ik ben heel blij dat we via het scherm toch contact kunnen houden, met elkaar en in groepen. Ik moet alleen wel zeggen dat het communiceren intensiever en afstandelijker tegelijk is. Een beetje lastig, heel interessant, fijn dat we toch contact kunnen houden.

Maar ik kan niet wachten op het geluid en gevoel van mensen om me heen.