Ik laat me coachen

Onlangs dacht ik, ik doe het gewoon. Ik laat me eens coachen. natuurlijk had ik er een hard hoofd in. Ik ben best een eigenwijs type en vaak laat ik ook niet echt in mijn kaarten kijken. Maar deze keer heb ik met mezelf afgesproken om te luisteren naar wat er gezegd wordt, mee te doen en te kijken wat ik kan toevoegen en wat ik kan meenemen. kortom, om eens NIET eigenwijs te zijn ;-)

Van kennis naar gevoel

Voor mijn coach is het ook een testcase, dus deze combinatie leek me perfect. Alle twee zoekende en nog niet overtuigd, maar wel vol enthousiasme en drive om dit goed voor elkaar te krijgen.

Haar format is leuk, met een kleine groep nadenken over jouw onderneming. En natuurlijk zit het vol open deuren en bekende theorieën. Maar nu ik eenmaal ingestapt ben heb ik het EINDELIJK door… het gaat niet om de kennis, maar om het gevoel. Om wat jij wilt , droomt en durft. De middelen zijn enkel dat. Middelen.

Als je het opschrijft wordt het echt

Dus toen werd gezegd “kennen jullie de Golden Circle” van Simon Sinek?” dacht ik een seconde.. “daar gaan we weer”… Maar, meteen daarna herinnerde ik me mijn afspraak met mezelf. En direct… een heel ander inzicht. Want wat is dan mijn Why- how -what? Daar had ik wel over nagedacht, maar ik heb het eigenlijk nooit echt met een ander hoeven delen.

En dan komen we tot de crux. Omdat ik het hardop zei, ging het leven. Het deed wat met mij. Natuurlijk volgde de huiswerkopdracht: Schrijf hem eens uit. En daar zit ik nu. Een theorie die ik al jaren doceer echt eens zelf toe te passen op mijn eigen onderneming. Om eens zonder filters op te schrijven waarom ik doe wat ik doe. En dat valt nog niet mee.

Delen en doen

Een andere wijze opmerking die ik zomaar meekreeg was eigenlijk ook een enorme open deur: Deel meer, meer van jouw werk, van jouw hersenspinsels en van jouw ideeën. Het hoeft niet perfect te zijn. Het hoeft niet eens af te zijn. Maar deel! Maak het echt, maak het groot en vraag om hulp van anderen om het af en goed te krijgen.

Dus hier is hij dan. Niet perfect, en ook nog niet helemaal af - klein beetje paniek - ik heb niet eens een afbeelding bij deze blog… maar ik ben er zowaar trots op. Dus ik deel hem hier : Mijn golden circle!

Waarom doe ik wat ik doe? 

Communicatie gaat snel en kort. Mensen nemen geen tijd meer om echt met elkaar te praten of beter gezegd, echt naar elkaar te luisteren. Omdat deze vaardigheid verloren lijkt te gaan of op zijn minst naar de achtergrond wordt gedrukt, voelen mensen zich minder gehoord, minder begrepen. 

Dit heeft gevolgen voor de werkvloer, waar veelal in targets en opdrachten wordt gedacht,  en minder in gevoelens en mensen.  Ik wil niet dat mijn (en jouw) kinderen in zo’n omgeving moeten werken. 

In mijn visie staat de mens centraal. In welk bedrijf dan ook. Zij doen het werk, zij dragen de klanten zij zorgen voor omzet en al die dingen. De verantwoordelijkheid van het bedrijf is om te zorgen voor een cultuur waar iedereen kan floreren. Een veilige omgeving waar fouten als leermomenten gezien worden en risico’s gevierd. Een omgeving waar met elkaar wordt gewerkt en voor elkaar wordt gezorgd. Het id. ee is simpel. Iedereen moet toch kunnen zeggen dat hij /zij graag naar zijn /haar werk gaat. Omdat het er fijn toeven is. Omdat je jouw collega’s begrijpt en zij jou begrijpen. Omdat je je prettig voelt in de heersende open cultuur en je eraan bij kunt dragen.

Hoe doe ik dat?

Dit bereik je door goed met elkaar te praten. Echt naar elkaar te luisteren en te begrijpen waarom iemand iets vindt of doet. Aan te geven wat iets met jou doet en hoe jij je voelt in een bepaalde situatie. Dit soort openheid vergt lef, toewijding en nou ja, ik zeg het gewoon, liefde. Voor jouw vak, jouw bedrijf en jouw medewerkers. Je investeert veel van jezelf zonder vooraf te weten of het echt iets oplevert. Maar je doet het, omdat je er vertrouwen in hebt. Hoe kom je aan dat vertrouwen? Door de mensen om je heen te begrijpen, en door begrepen te worden. Want open en eerlijk met elkaar omgaan, zorgen voor elkaar en er voor elkaar zijn, samen de klus klaren, dat is de bedrijfscultuur.

Dus…wat doe ik dan?

Ik geef communicatietrainingen om mensen de middelen, overtuiging en redenen te geven om weer eens echt met elkaar in gesprek te gaan.