Soms zeggen 1000 woorden écht meer dan één beeld

Het is al zo ingeburgerd, de tekst “een beeld zegt meer dan 1000 woorden”. En ook in mijn vak (communicatie) moet alles visueel flitsend zijn. Er worden snelle hapklare brokken informatie gevraagd en “on the fly” geconsumeerd. En nu lees ik steeds meer blogs en tekstjes op o.a. fb en linkedin over hoe alle visuele zaken veel makkelijker informatie overbrengen. Maar is dat een goede ontwikkeling?
Natuurlijk, de wereld wordt digitaler, er is meer informatie beschikbaar en om jouw info goed richting jouw doelgroep te krijgen, helpt het als je het jouw doelgroep zo makkelijk mogelijk maakt. Maar toch…

IK MERK DAT HET MIJ IRRITEERT

Het hoeft niet altijd makkelijker toch? Soms moet het toch gewoon goed, volledig en kritisch zijn? Af en toe moet je aan het denken of dromen worden gezet, heb je tijd nodig om informatie tot je te nemen, terug te lezen en op je in te laten werken.
Natuurlijk, dat kan ook met een tekening. Maar dan probeer je je te voegen naar het beeld van de tekenaar. Je neemt zijn/haar informatie snel in je op, maar heb je het dan eigen gemaakt? Of heb je iets geleerd zoals een ander het heeft bedacht?
Ik heb NIETS tegen visualisatie van informatie. Maar ik verbaas me toch wel over het groeiend aantal enkel visueel ingestelde mensen. Mensen die die bij hoog en laag beweren dat boeken met plaatjes (stripboeken??;-), infographics en posters de enige manier zijn om informatie tot je te nemen. Voor mij zijn dit manieren om snel informatie op te nemen. Maar echt niet de enige. En sinds wanneer is “sneller” ook meteen “beter”?

SOCIAL MEDIA OVER BOEKEN

Wat mij verbaast is in berichtjes die ik via social media zie langskomen, leesboeken vaak van tafel worden geveegd onder het mom “niet door te komen”, of “daar begin je toch niet aan”.
Natuurlijk neem ik mee dat dit bericht me via Social Media bereikt. Dit zijn de media die niet echt bekend staan om hun lange teksten. Maar toch…, waarom dit gedoe tegen boeken?

WAAROM ZOU JE EIGENLIJK BOEKEN LEZEN?

Je hebt (heel erg grofweg) twee soorten boeken:

  • Boeken om van te leren: zoals studieboeken, managementboeken, selfhelpboeken, kookboeken, nou ja, noem maar op. Deze boeken hebben vaak een combinatie van tekst en plaatjes waarbij de verhouding 70/30% zou kunnen zijn.

  • Boeken om van te genieten: zoals romans of autobiografieën. In deze boeken staan - naar mijn beleving - zelden plaatjes.

Wat valt op? Juist, in boeken wint de tekst het van het plaatje! Wat gek! Als boeken zo moeilijk en niet door te komen zijn, waarom leren we niet massaal geschiedenis uit stripboeken? Managementvaardigheden uit een infographic of leren we onszelf niet beter kennen met “sloganposters”?

MIJN ANTWOORD: BOEKEN ZETTEN JE AAN HET DENKEN.

Lees eens een boek over filosofie, je hoeft niet direct naar Plato te grijpen. Er zijn genoeg boeken van moderne filosofen die je de wereld vanuit een ander perspectief laten zien. Die hele bewustwording, dat hele denkproces is - lijkt mij - lastig te vangen in een infographic.

BOEKEN HELPEN OOK BIJ HET CREATIEF DENKEN

(Dat is mijn mening hoor, geen resultaat uit een onderzoek)
Ik had vroeger al een beeld van hoe Mogwli (hoofdpersoon uit het Junglebook van R.Kipling) uit mijn lievelingsboek eruit zag. Ik maakte een hele jungle in mijn hoofd, gebaseerd op de tekst. Toen ik dan eindelijk de Disneyfilm zag, was ik wat teleurgesteld. Het is een vrolijke film, geweldige liedjes, leuk getekend, dat vind ik trouwens nog steeds, maar het had niets te maken met de wereld die ik in mijn hoofd had gecreëerd. Sterker nog, naast het compleet uitgekleedde verhaal, was de jungle (die ik nog nooit in het heb gezien) zo’n tegenvaller. Waar waren de kleuren, de geluiden en zelfs de geuren die ik me zo had voorgesteld. Nouja, de geuren kan ik nog wel begrijpen, maar de rest… mwah..

WAAROM IK ME ER NU ZO OVER OPWIND?

Omdat ik denk dat we naast het winnen van een boel vaardigheden met het snel vertalen van tekst naar tekening, ook een boel andere vaardigheden verliezen. Deze zijn misschien niet zo nuttig meer in deze wereld waarin snelheid en efficiëntie belangrijke goederen zijn. Maar vergeten we in deze efficiënte wereld niet kritisch te zijn? Positief kritisch bedoel ik daarmee. Waarin we nadeken over de gevonden informatie, deze vergelijken met wat we al weten, wat we nog meer te weten komen? De onderbouwing van de schrijver er eens bijpakken, lezen welke bewijzen hij geeft en welke ervaringen hij heeft gehad.

MISSCHIEN IS HET DAT WEL WAT ME VERBAAST.

Plaatjes geven vaak de conclusie, het resultaat van een onderzoek, idee, of iets anders. Het hele boek levert vaak ook de weg daarnaartoe. Zo kan je zelf beoordelen of je de conclusie wel zo logisch vindt. En waarom zou je jezelf dat ontzeggen.

Vorige
Vorige

Mijn 3 beste “communicatie-trucs” voor een effectief interview

Volgende
Volgende

3 Redenen om (een advies) te schrijven